Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου

Η Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου είναι κτισμένη στο βορειότερο άκρο του νησιού. Η ίδρυση της χρονολογείται το έτος 408 π.Χ. και οικοδομήθηκε από τον Ιππόδαμο τον Μιλήσιο.

Περιλαμβάνει σημαντικά μνημεία όπως το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, το Νοσοκομείο των Ιπποτών του 14ου αιώνα, το Νοσοκομείο των Ιπποτών του 15ου αιώνα, που λειτουργεί και ως Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η Οδός Ιπποτών, η Δημοτική Πινακοθήκη, η Πλατεία Αργυροκάστρου με το Παλαιοχριστιανικό Βαπτιστήρι, το παλιό Οπλοστάσιο των Ιπποτών που σήμερα στεγάζει Λαογραφικό Μουσείο, τα ερείπια του Ναού της Αφροδίτης, το Τέμενος του Σουλεϊμάν και το Μέγαρο της Καστελλανίας, που σήμερα στεγάζει τη Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Πέρα από το ιστορικό ενδιαφέρον, η Μεσαιωνική Πόλη φιλοξενεί κάθε είδους εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια, ταβέρνες, καταλύματα και κέντρα νυχτερινής διασκέδασης και αποτελεί ένα από τα πιο hot spot σημεία του νησιού.

Το υπ. Πολιτισμού αναφέρει ότι την αρχαία πόλη διαδέχθηκε η βυζαντινή, αρκετά πιο περιορισμένη σε μέγεθος και οχυρωμένη ήδη από τον 7ο αιώνα. Η πρώτη αυτή βυζαντινή οχύρωση περιέκλειε μόνο την περιοχή που ονομάστηκε από τους Ιππότες "Κολλάκιο". Στις αρχές του 12ου αιώνα, όμως, το τείχος επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει μια έκταση 175.000 τ.μ. σχήματος ορθογωνίου παραλληλογράμμου. Αυτή την πόλη κατέκτησαν οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη το 1309.

Από το 1309 και για δύο περίπου αιώνες, η Ρόδος αποτέλεσε το διοικητικό και πολιτικό κέντρο του ιπποτικού κράτους, το οποίο περιλάμβανε τα περισσότερα από τα νησιά της Δωδεκανήσου και είχε να αντιμετωπίσει, εκτός από τα εσωτερικά του ζητήματα, τη διαρκή μουσουλμανική απειλή. Τα πανίσχυρα τείχη της πόλης αντιστάθηκαν ακόμα και στην πολιορκία του Μωάμεθ του Β' του Πορθητή, το 1480, η οποία κατέληξε στην ήττα της υπέρτερης αριθμητικά τουρκικής δύναμης.

Ορόσημο για την ιστορία της Ρόδου αποτελεί το έτος 1522, όταν ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής κατόρθωσε, έπειτα από εξαντλητική για τον πληθυσμό πολιορκία, να συνθηκολογήσει με τους Ιππότες. Το ιπποτικό τάγμα υποχρέωθηκε να παραδώσει την πόλη στους Τούρκους, να εγκαταλείψει την έδρα του και να αποσυρθεί στη Μάλτα, αφήνοντας πίσω πλήθος μνημείων, ανεξίτηλα ίχνη της παρουσίας του στο νησί. Η περίοδος της Τουρκοκρατίας κράτησε ως το 1912 και την ακολούθησε η περίοδος της ιταλικής κατοχής (1912-1948). Μόλις το 1948 ενσωματώθηκε το νησί στο ελληνικό κράτος.

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Διαβάστηκε 7852 φορές